Het leven loopt soms anders dan je zou willen. In 2016 fietste Ingrid Correljé over een brug in Utrecht. Het had gevroren, en hoewel ze niet hard fietste gleed de fiets onderuit en Ingrid kwam daarbij verkeerd terecht. Het gevolg was dat ze verder moest leven met een blijvende beperking. Dat was niet gemakkelijk, want ze woonde toen nog in Utrecht ze in een appartement op driehoog zonder lift.
‘Boodschappen liet ik bezorgen, maar ik bleef niet binnen kniezen. Ik ben positief ingesteld. Gewoon proberen dus en met behulp van krukken ging ik de 7 trappen op en af. Je moet wel, anders kom je nergens meer. Op een bepaald moment ging het echter niet langer en al vrij snel, in maart 2017, kon ik een appartement huren in Galecop. Dat was fijn, want mijn broer woont nu niet ver bij me vandaan.
Heimwee naar Utrecht heb ik niet. De wijk Galecop vind ik gezellig en rustig en het is prettig dat er vlakbij huis voorzieningen zijn, zoals het buurtplein en een winkelcentrum. Ook andere winkelcentra in Nieuwegein zijn goed te bereiken en soms ga ik ook naar Vianen, IJsselstein, Utrecht en zelfs Vleuten. ‘Ik heb een prima scootmobiel die ik veel gebruik.‘
Zo is Ingrid ook in staat bijna alle de thuiswedstrijden van FC Utrecht te bezoeken, om haar kluppie aan te moedigen. Ook tref je haar aan bij honkbal- en softbalwedstrijden. Gelukkig hebben die niet hetzelfde speelseizoen als voetbalwedstrijden. In de parken van Nieuwegein, Utrecht en de regio maakt ze prachtige opnamen van de mooiste plekjes.
‘De natuur heeft zoveel moois te bieden.’
Ingrid is een sociaalvoelend mens. Haar vrijwillige en betaalde werkzaamheden vormen daar een afspiegeling van. Ze begon in de Verpleegzorg als voedingsassistente en later als zorgassistente.
Na het verliezen van haar baan is Ingrid als vrijwilliger aan de slag gegaan als vrijwilliger bij Altrecht. Daar kreeg ze de kans om een reïntegratieproject te volgen en heeft ze de opleiding SPW 4 (Sociaal Pedagogisch Werk) gedaan. Met haar diploma op zak trad ze in dienst bij Altrecht als activiteitenbegeleider. Later wisselde Ingrid van werkgever en kwam via een uitzendbureau bij Careyn terecht als Voedingsassistent.
Daarna is Ingrid gaan werken als oproepkracht in de functie van woonondersteuner bij Lister. Ze werkte er met veel plezier en er werd al gesproken dat haar tijdelijk contract mogelijk zou worden omgezet in een vast contract. Door het ongeval ging dat niet door en is haar jaarcontract in 2017 niet verlengd.
Voor wie regelmatig het buurtplein in de Galecopperboog bezoekt is Ingrid geen vreemde. Ze luncht op de maandag mee en op de dinsdag is ze aan het 'fröbelen' met een aantal andere dames, Ingrid maakt daar kaarten.
Ook maakt ze zich nuttig als lid van de werkgroepen Burendag, Galecop Sociaal en Buurtcafé. Haar creativiteit leeft ze uit door kaarten te maken.
‘Helemaal rustig word ik daarvan. Met Pasen ben ik begonnen met de kerstkaarten die ik deze maand verstuur. Verder doe ik al het mogelijke om weer een betaalde baan te vinden, want ik heb nog heel wat jaren te gaan en wil graag een pensioen opbouwen. Jammer genoeg zijn werkgevers vaak niet in staat om door mijn beperking heen te kijken. Dat is vervelend, want ik ben mijn beperking niet. Ik kan nog zoveel.’