Angela woont al jarenlang in één van de Hagen. Daarvoor woonde ze in een eengezinswoning in dezelfde straat. Toen aan de overzijde appartementen werden gebouwd dacht ze: ‘Later, als onze zoon de deur uit is, dan wil ik daar wel wonen.’
Jaren later stond een appartement te koop. Zodra ze het appartement betrad was haar eerste gedachte ‘Yesss’. Nu woont ze er al heel wat jaren en ze is nog steeds blij dat ze de stap gezet hebben. Ook dat ze in dezelfde buurt gebleven is vindt ze fijn. Alle voorzieningen, zoals tandarts, apotheek en openbaar vervoer zijn dichtbij en in het winkelcentrum is bijna alles wat je aan boodschappen nodig hebt verkrijgbaar. De sfeer in de wijk voelt goed en Smaak & Stijl en De Boog dragen daaraan zeker bij.
Waar ze zich aan ergert is het zwerfvuil. ‘… en je kunt je blijven ergeren, maar daarmee verdwijnt het niet,’ zegt ze. De voorzitter van de Vereniging van Eigenaren van het appartementencomplex waarin ze woont regelde voor haar bij de gemeente een stok om het vuil gemakkelijk te kunnen oprapen en een stapeltje vuilniszakken. Ze weet dat meer mensen vuil rapen en ze hoopt dat nog meer mensen zullen volgen. Zwerfvuil trekt immers nog meer zwerfvuil aan.
Op de basisschool, toen ze een jaar of acht/negen was, wist Angela al dat ze verpleegkundige wilde worden. Ze heeft nooit spijt gehad van haar keuze. Het verzorgende zit in haar.
Door artrose in haar gewrichten is ze wat beperkt, daarom werkt ze met veel plezier parttime op de poli van de afdeling Endoscopie op beide locaties van het Antonius Ziekenhuis. Ze haalt bezoekers op, verstrekt informatie en vult samen met hen vragenlijsten in. Daarbij komen vaak mooie gesprekken en verhalen los. Een klein meisje kan troost nodig hebben, maar soms moet ook een grote vent die bang is van het infuus, gerustgesteld worden.
Op het werk is het vaak druk. Tot rust komt ze tijdens de broodnodige vakanties. Haar voorkeur is divers. Het kunnen Griekse eilanden zijn, Zuid Frankrijk, Spanje, maar ook Thailand en Indonesië. In het voorjaar maakt ze graag met haar man een stedentrip. Dit jaar wordt het Rome, in andere jaren bezochten ze Barcelona, Parijs of een rondreis naar steden in een deel van Spanje (b.v. Granada). Het liefst verblijven ze in kleine appartementen of familiehotels. Grote hotels en appartementsgebouwen mijden ze.
In haar vrije tijd verveelt ze zich allerminst. Wandelen, sauna en fitness houden haar in conditie. Er zijn kleinkinderen waar ze regelmatig op past en winkelen of leuke dingen doen met haar man doet ze ook graag. Ze is ook lid van Chapter Nieuwegein van de Red Hat Society, beter bekend als de Rode Hoedjesclub. ‘Je moet niet binnen blijven zitten. Als je lid bent van een club ontmoet je mensen en kom je elkaar regelmatig tegen.' Door de wandelclub heb ik ook aardig wat mensen in Galecop leren kennen. Ik heb het naar mijn zin in Galecop en ik hoop dat ik nog lang kan doorgaan zoals nu.'